YENİ "HAYAT" ANLAYIŞI: İnsan Olduğunu Unut!

 

"Konuşsam tesiri yok, sussam gönlüm razı değil.

Zaman kötü, aktörler kötü, söylemler yalan, kırılmış hayaller, içinde adam olmayan elbiseler... "

Ve bunun adı "Hayat", öyle mi?

Oturduğumuz yerden, itiraz etmeden, 'kral çıplak" demeden izlemeye devam mı edelim alem-i cihanı?

Kardeşin kardeşe, kızın anaya, oğlanın babaya, dostun dosta "kazıklarını mı" dinlemeye, izlemeye devam edelim, uzaktan kumandalı Bizans medyasından?

Ya da adı "İzmir" olan ama İzmir'in “işgal ve imhasını” görmeyen "sözde" aydın ve "tüccar" kalemlerle mi umutlanalım gelecekten?

Ya geçmiş?

Geçmişi unutarak mı yoksa yeniden hatırlayarak güç ve moral toplayarak mı yürümeli?

Sosyal medya, telefondan ama sessiz iletişimle mi yön vereceğiz yarınlara?

Hani "kahvenin" 40 yıllık hatırı?

Hani "ekmeğin" bölüşerek lezzetlenmesi?

Hani aynı "çorbaya" kaşık sallamanın keyfi, anlamı?

Boş vermeli belki de olan bitenleri! 

Nasılsa artık “insan olmanın” farkı kalmadı “yaratılmışlar” içinde. 

Asıl olan sadece “para var” ya da “para yok”! 

Birine destek amaçlı söz mü verdininiz mesela?

Sakın tutmayın sözünüzü! 

Söz verip tutmak nedir yahu? 

“Demedim, söz vermedim” der, bir de üstüne sözü hatırlatanı “müfteri” ilan edersiniz. 

Nasıl olsa “mağdur” mağdurluğunu kanıtlamak zorunda. 

“Yok sayın” huzura erin, hatta "Cuma namazına da" gidin.

Ya da bugün “ak” dediğinize yarın “kara” demeniz mi gerekiyor? Düşünmeden deyiverin, yeter ki “akın kara” olması size "dünya nimetleri" kazandırsın. Nasıl olsa "yer" bu toplum. Mesela "halkçıyım, halkımı çok seviyorum" diye yazıp, altına da "halkın artık erişemediği" nimetleri yerken ki fotoğrafınızı iliştirin. İnanın "beğeni rekoru" kırarsınız!

Sakın eski yazarların o muhteşem eserlerini, klasik romanları, denemeleri falan okumayın...

Maazallah “öğrenirsiniz” ve hatta “insan” olduğunuzu bile hatırlarsınız da kendinizi “zindandan” önce “yapayalnızlıkta” bulursunuz.

Veya tarihteki sorunlardan ders çıkarmak mı istiyorsunuz?       

Asla yapmayın, “tarih” geçmişte kaldı, önemli olan “gündür” ve o gün de önemli olan ne kadar çok “yalan” söylerseniz, takılacak “namertlik madalyalarıdır”!

Emin olun belki gelecekte “adınız” geçmeyecek ama, siz yaşarken "hesap" etmezsiniz en azından borçları, kredileri, azı çoku!

Neyse "mış yapın" hep...

İnanmasanız da "inanmış görünmek" kadar kârlı ne olabilir konjonktürde?

Bu yazının başında ne demiştim? 

"Söylesem tesiri yok, sussam gönlüm razı değil!"

İşte bu kadar!

Yiyin hanımlar beyler yiyin, ama merak da etmeyin sakın, "patlamazsınız"!