İnternette
buldum o fotoğrafı…
Yaşı daha da küçük… Eline
vermişler bir “şeytan uçurtması”, koşuyor yolda uçsun diye…
Baba
olanlar bilir…
Çocukları
seven herkes bilir, çocukların hele de erkek çocuklarının mutlaka “şeytan uçurtması”
isteyeceklerini.
Her baba bilir yapmasını…
Çocuk seven herkes bilir
kâğıttan kuyruğuyla şeytan uçurtması yapmayı…
Belli ki Berkin için de
yapmışlar…
O da kapmış, fırlamış
sokağa…
Özgürce uçsun diye, havalansın diye şeytan uçurtması.
Sağcı
ya da solcu, Alevi ya da Sünni, Türk ya da Kürt ne fark eder?
O
çocuktu ve çocuk öldürüldü!
Ona ağlamayan insan olur mu?
Ekmek almak için sokağa
çıktı ve devleti öldürdü…
Bu kadar işte… Ne
tartışması, ne savunması?
Berkin yaşında çocuğum var
benim… Heyecanına, öfkesine, sevgisine tanıklık ediyorum sık sık…
Bir an olsun…
Allah düşmanıma vermesin
evlat acısı… Hele de o karakaşlı, kara gözlü güzel çocuk…
Üstelik “şeytan uçurtmasını
da” uçurmuş ya, ne bilsin “şeytan” sadece “uçurtmadan” ibaret değil!
Şeytan
her yerde şimdi…
Dün Berkin’in acısıyla acıyı
hissetti yüreğinde tüm insan babalar, anneler, kardeşler, evlatlar…
Hangi siyasetten olursa
olsun… Ne fark eder ne? Ölen masum bir çocuk yahu!
Dün Berkin’in yaşıtları da
dikkat çekmek istediler her yerde…
Olmasın diye yeni çocuk
ölümleri…
Karataş
Lisesi’nin güzel yüzlü çocukları da sessizce, uygarca, büyüklerine ders
verircesine andılar Berkin’i…
Birbirinden güzel çocuklar,
güzel yürekli, temiz alınlı, fikri hür, vicdanı hür, irfanı hür memleketim
çocukları…
Ama bu çocuklardan bile
korkanları gördüm ben dün…
Devlet
korkar mı?
Yapmasınlar,
anmasınlar diye ne yalanlar dolanlar okul çevresinde…
Hele “biri”… Polis mi değil
mi bilmem. Öğretmenleri, velileri, çocukları kışkırtıyor. Diyor ki “iki
gazeteci olduğunu iddia eden provoke ediyor ortalığı!”
“Kimsin
sen” dedim…
“Polissen
git provoke edenleri yakala ama o iki gazeteci benim kardeşim, kim olduklarını
biliyorum…”
Çekti
gitti…
Ne
gerek var ne? Bu çocuklar bizim çocuklarımız. Sağcı olsalar solcu olsalar ne
fark eder? Onlar, yaşıtları bir masumu anıyorlar…
Sonra
okul bahçesinde sessizce oturdular…
Sonra
dağıldılar…
Ne
cam kırıldı ne molotof atıldı…
Bıyıkları
terlememiş daha bir öğrenci “abi biz kötü bir şey için toplanmıyoruz ki, neden
bu baskı” diye sordu?
Cevap
veremedim…
Gözüme
okul bahçesindeki Atatürk anıtındaki söz takıldı:
“Okul, genç beyinlere
insanlığa saygıyı, millet ve ülkeye sevgiyi, bağımsızlık onurunu öğretir.”
Ne
dersiniz?
Türkiye’de bugün Türkiye
okullarına gidip bu sözü anlamamış ne çok makam sahibi var değil mi?
Yazık
be…
Ne Berkin’in ölümüne
üzülebiliyoruz ne de Berkin için üzülen çocuklarımızı seviyoruz.
Allah Berkin’e rahmet,
ailesine sabır versin…
